“Birth is a unique opportunity.
Death is an extraordinary experience.
Life is a collective impossibility.”
–CLIMAX (2018) *
Climax kelime anlamı olarak doruk noktası demektir. Bir anlatının olay örgüsündeki en yüksek duygusal gerilim ve dramaya ulaştığımız anını tanımlamak için kullanılır. Filmin izleyiciye sunduğu deneyim, tıpkı lunaparktaki bir hız trenine binmeye benzer. Bir hız treni harekete geçer, raylarda ilerleyerek doruk noktasına doğru yavaş yavaş tırmanmaya başlar. Tren rayların doruk noktasına ulaştığında kısa bir an için durur ve bu kez aşağıya doğru müthiş bir hızla inmeye başlar. İzlemekte olduğumuz bu film de, olay örgüsü olarak böyle bir yolu izleyecektir, ancak bir farkla; tren aşağı indikten sonra ilerlemeye devam edecek ve yolculuğunu bir korku tünelinde tamamlayacaktır.
Filmin başlangıcında dolaba gömülü retro bir tv ekranında, karakterin kendilerini tanıttıkları kayıtları izleriz. Raflarda Gaspar Noe’nin ilham kaynakları olan VHS filmler ve kitaplar vardır. “Luis Bunuel (Un Chien Andalou), Dario Argento (Suspiria), David Lynch (Eraserhead), Pasolini (Sodom’un 120 Günü)” gibi kült filmleri görmek bizi şaşırtmaz. Bunların yanı sıra Nietzsche’nin “İyinin ve Kötünün Ötesinde”, hayata ve insanlara karşı aşırı kötümser fikirleriyle ünlü Emil Cioran’ın “Doğmanın Sakıncası Üzerine” ve Kafka’nın “Dönüşüm” gibi kitapları da göze çarpar. Böyle bir kültürel mirasın çevrelediği tv ekranında bir dansçı “seni öldürmeyen şey güçlendirir,” dediğinde bizi bekleyen şeyin bir peri masalı olmayacağını duyularımızla sezeriz ama filmi izlemeye devam etmekten de geri duramayız.
Luis Bunuel (Un Chien Andalou)
Pasolini (Sodom’un 120 Günü)
Filmin konusu doksanlı yıllarda Fransa’da yaşandığına inanılan trajik bir olaya, bir şehir efsanesine dayanır. 1996 yılında bir yarışmaya katılan Fransız dans grubundaki köken, sınıf, inanç ve kültür olarak birbirinden tamamen farklı bir grup dansçının içki içip eğlenmek için bir okul binasında toplanıp parti verdiği bir geceyi anlatmaktadır.
“Climax” noktası filmin ilk bölümünün sonunda tüm dansçıların bir araya gelerek ortaya çıkardıkları sinematik kareografidir. Bu müthiş gösterideki dans sahneleri bir bakıma ilkel kabilelerin ateşin etrafında trans halinde dans ettikleri dini ritüellere benzer. Gösteriden sonra içlerinden birisi tüm dansçıların içki aldığı sangria kokteylinin içine LSD karıştırır. Bunun sonucu olarak partiye katılan herkes uyuşturucuya bağlı dissosiyatif bozukluklar yaşamaya başlar ve kendini kaybeder. LSD her birinde farklı etkiler yaratır. Kiminin bilinç altı korkuları yüzeye çıkarken, kiminin ise bastırılmış cinsel dürtüleri ya da içindeki şiddet ve paranoya oraya çıkar. Kontrol tamamen yitirilmiştir. Sonrası mı? Sadece kaos…
Filmin 42 dakikalık tek sekanstan oluşan ikinci yarısında parti verdikleri o güvenli okulun yavaş yavaş bir tımarhaneye dönüşmesini izleriz. Kubrick’in “2001: A Space Oddysey” filminde maymunların insana dönüşmesi, yani insanoğlunun evrimsel gelişimi teması varken, Gaspar Noe, Climax filminde bunu tersine çevirir, izleyiciye insanların ilkel hayvanlara dönüşmesini gösterir.
*Hayat eşsiz bir fırsat, ölüm olağan üstü bir tecrübedir. Hayat ise kolektif bir imkansızlıktır.
